NO REGRETS

                                                     

Lahat ng tao sa mundo ay may kanya-kanyang tinadhana para sa kanila. May taong nilaan upang maging kasama nila habang buhay. Minsan yung tang yon ay hindi mo inaasahang siya pala yung nkatadhana para sayo. Minsan nga nasa harapan mo na hindi mo lang nakikita dahil yumuko ka. Hindi tayo tinadhana para mag hanap tinadhana tayong maghintay ng tamang oras. It’s not a very typical story like boy meets girl. Eto yung tipong hindi mo naman inaasahang doon pala pupunta. I never see myself na magugustuhan ko yung tao na to.. it’s just happened I found out na we have similar things. First I saw him reading one of the twilight novels and sabi ko “ oi nagbabasa ka din pala nyan ? .. ganda no.. gwapo ni Edward!” and he said “ oo matatapos ko na nga eh”.. lagi ko na siyang nakikta kasi classmate kami at we have same circle of friends, there was a time na nilalakad ko siya s ahs friend ko na classmate namin (and weird nakakatawang isipin na ako ata yung nalakad) ..lagi na kaming mag kasama at kahit ako hindi ko din alam kung bakit, araw-araw nadadagdagn yung mga bagay na alam ko tungkol sa kanya.. if I’m not mistaken month ng november nagbabasa kami ng book ni bob Ong and napagkwentuhan namin sabi ko tito ko si bob Ong haha at ang sabi niya naman tatay niya yun. Kaya ayun mag pinsan na daw kami. We started calling insan on that day.. nakapulot pa ko tuloy ng pinsan ng wala sa oras.. sa bawat pag lipas ng mga oras araw at buwan mas nagiging malapit kami sa isat-isa halos araw-araw nalang kaming magkasama and one night I had a problem and I felt so down on that time I feel so alone and pakiramdam ko talaga I’am the Legend na ang drama ko then he comfort me he knows how to make me feel better. On that night he promised me that he will never ever leave me. Kahit anong mangyari. Andyan lang daw siya para sakin and I feel so blessed and thankful on that night kasi binigay ni god tong tao na to sakin. And days passed I still didn’t admit that I feel something strange on that person. Until one night he txted me at sabi niya “insan congrats mo naman ako !” I asked him why and he said “ kami na” .. naging Masaya naman ako sa nalaman ko but my something na STRANGE talaga.. kahit na nangyari yun we stay close as in close sabay mag lunch umuwi pati sa pag papalipas ng oras.. dumating sa point na mas kasama niya pa ko kesa sa girlfriend niya.. I know it’s not normal but how can you stop, if it’s the only thing that makes you happy.. one afternoon pagkatapos naming mag lunch we talked.. alam kong may mali and hindi ko din ma identify kung ano .. he said “ Mahal ko na siya” “ ha? Sino ?”  “yung girlfriend ko .. “ he smilled.. “ ah Congrats!”

Yun lang sinabi ko ng mga oras na yun.. tapos sabi niya hug ko daw siya ayaw kong pumayag pero wala akong nagawa inakap ko lang siya at hindi nagtagal umiyak nalang ako sa balikat niya.. ewan ko ba para sakin weakness ng mga babae pag inaakap sila tapos you felt so sad maiiyak ka talaga.. kaya ayon iyak ako.. tinanong niya kung bakit wala akong nasagot basta umiyak lang ako.. that night I realized that I love him.. I really love him.. pero hindi ko pa din inamin sa kanya he asked bakit ako umiiyak.. ayaw niyang nakikita akong umiiyak. Until one night.. January 23 2009 he asked me ‘mahal mo ba ko ?” wala akong nasagot sabi kong wag nalang namin pag usapan then he say ‘’ sge bahala ka.. eto lang naman yung hihingi kong sign kung kakausapin ko na siya eh..” at naisip ko na pag hindi ko pa sinabi baka huli na lahat. Ayokong pag sisishan ko sa bandang huli na may bagay akong hindi ko nagawa.. at nasabi ko nalang na mahal ko siya kaso hindi na pwede kasi may nagmamahal na sa kanyang iba.. nag reply siya ng sad face tinanong ko kung bakit nagulat ako sa sinabi niya at the same time naiyak he said

“mahal din kita”..

to be continue..